Przeprowadziłem kolonię mrówek z probówki do ich nowego domu – jak szybko zajmą gniazdo?

Czas adaptacji w nowym środowisku zależy od kilku kluczowych aspektów:

• Typu mrówek: niektóre gatunki są bardziej przedsiębiorcze i szybko eksplorują nową przestrzeń, co skraca czas potrzebny na znalezienie gniazda.
• Liczebności kolonii: większe kolonie dysponują większą liczbą robotnic eksplorujących teren.
• Rozmiarów areny: w większej przestrzeni mrówki mogą potrzebować więcej czasu na odnalezienie gniazda. Zaleca się umieszczenie mrówek blisko wejścia do gniazda.
• Poziomu wilgotności w formikarium: jeśli arena jest wilgotna, mrówki mogą zdecydować, że jest to wystarczające i osiedlić się na niej na stałe.

Optymalne warunki, takie jak odpowiednia wilgotność gniazda w porównaniu z suchym piaskiem na arenie, sprzyjają szybkiemu zasiedleniu. Wpływ na to mają również czynniki takie jak gatunek mrówek, liczba członków kolonii oraz wielkość areny. Zapewnienie bliskości wejścia do gniazda i kontrola wilgotności są kluczowe dla pomyślnego przesiedlenia.

Jak skutecznie przenieść kolonię mrówek do nowego gniazda? 

Istnieją metody zachęcające mrówki do opuszczenia obecnego gniazda, które wymagają ostrożności. Podnoszenie temperatury wewnątrz gniazda za pomocą żarówki lub stopniowe podtapianie mogą skłonić mrówki do przeprowadzki do wyższych regionów gniazda, aż do całkowitego jego opuszczenia. Te techniki niosą jednak ryzyko uszkodzenia kolonii przez przegrzanie lub zalanie, chociaż mrówki wykazują dużą odporność i często „ożywają” po wyschnięciu.

Moim zdaniem, najlepszym rozwiązaniem jest stopniowe wysuszanie gniazda, by uczynić je nieprzyjaznym dla mrówek, jednocześnie zapewniając dostęp do nowego, odpowiednio przygotowanego miejsca zamieszkania. Dzięki wykorzystaniu gniazd mobilnych, łatwo można przesiedlać mrówki do coraz większych i lepiej dostosowanych formikarium. Ta metoda pozwala na bezpieczne i efektywne przeniesienie kolonii bez zbędnych strat.

Co zrobić jeśli mrówki zagnieździły się wężyku i nie chcą go opuścić?

Jeśli mrówki zdecydowały się na pobyt w wężyku i nie chcą przemieszczać się do gniazda ani z niego, możliwe, że znalazły w nim idealne warunki wilgotnościowe lub jeszcze nie zauważyły możliwości dalszego przemieszczania się. W przypadku, gdy część kolonii eksploruje formikarium, a część pozostaje w wężyku, może to świadczyć o nieoptymalnych warunkach panujących w gnieździe. Przyczyną może być niewystarczająca wilgotność, choć czasami problemem jest jej nadmiar. Materiały użyte do budowy formikarium mogą również wydzielać substancje odstraszające mrówki. Kluczem w hodowli mrówek jest jednak cierpliwość. Zalecane jest stopniowe dostosowywanie warunków w gnieździe do preferencji mrówek, aby zachęcić je do przeniesienia się. Monitoring wilgotności i zapewnienie optymalnych warunków życia w formikarium mogą skutecznie przyciągnąć mrówki do gniazda.

Na jaką wielkość formikarium się zdecydować?

W formikarium o średnich wymiarach 20×30 cm i grubości około 1 cm może zamieszkać znacząca liczba mrówek, co jest uzależnione od gatunku. Dla przedstawicieli rodzajów Formica (Serviformica) czy Lasius, z wyjątkiem Lasius fuliginosus, przestrzeń ta może pomieścić nawet rozwiniętą kolonię. W moim przypadku, korzystam z korka o wymiarach 15×15 cm i grubości 0,7 cm, który zapewnia dom dla kolonii Lasius niger liczącej ponad 500 osobników, z dużym zapasem miejsca na dalszy rozwój.

Łączymy wybieg z formikarium

Aby efektywnie połączyć przestrzeń gniazdową z wybiegiem, wykorzystuje się wężyk akwarystyczny lub, w przypadku możliwości bezpośredniego połączenia, umieszcza się gniazdo bezpośrednio na arenie. Takie rozwiązanie ułatwia kontrolę nad przestrzenią życiową mrówek i pozwala na bezproblemową obserwację kolonii.